Πλησιάζουν Ιερές και Άγιες ώρες!
Το πρόσωπο της Αγίας Θεοτόκου σε λίγο θα πάρει την θέση Του δίπλα στον Υιό Της, στους ουρανούς.
Αλλά ας δούμε το χρονικό αυτής της μεγάλης Θεομητορικής Εορτής.
Τριών ετών η Παναγία πήγε στον Ναό.
Έζησε δε πάντα στα «Ιεροσόλυμα.
Η Παναγία ανέβαινε συχνά στο όρος των Ελαιών και προσευχόταν.
Τρεις ημέρες, προτού κοιμηθή, ειδοποιήθηκε η Παρθένος από Άγγελο του Ουρανού για την κοίμησή της.
Καμμία ταραχή και καμία λύπη δεν τάραξε την καρδιά της Παρθένου.
Συναθροίσθησαν θαυματουργικά οι Απόστολοι εκ περάτων της γης, εκτός του Αποστόλου Θωμά.
Η Θεοτόκος αποχαιρετάει όλους και παρακαλεί τον Θεό, για την ειρήνη του κόσμου.
Η κηδεία της ήτανε μιά πομπή κατανυκτική.
Οι Απόστολοι κρατούσαν το φέρετρο.
Μετά τον ενταφιασμό της Παναγίας οι άγιοι Απόστολοι παρέμειναν λίγες μέρες στο χωρίον Γεθσημανή.
Τότε ήρθε ο Απόστολος Θωμάς για να προσκυνήσει το ενταφιασμένο σώμα της Θεοτόκου.
Οι άλλοι Απόστολοι άνοιξαν τον τάφο της Παναγίας.
Όλοι όμως στο άνοιγμα έμειναν κατάπληκτοι.
Ο τάφος ήτανε άδειος!
Είχε μονάχα την σινδόνα!
Η μητέρα όλων των ανθρώπων,
η σκάλα που ενώνει τον ουρανό με το κόσμο,
άρα το Θεό με τους ανθρώπους,
η κυρία Θεοτόκος είχε μεταστή εκ του τάφου.
Η θεία Της πνοή, η ολόφωτη και Πάναγνη ψυχή Της, πετάει προς τον Ουρανό.
Ανηφορίζει στον θρόνο του Θεου, κοντά στο Υιό της.
Παράδοξο…
Η εορτή της κοιμήσεως δηλαδή του θανάτου της κυρίας θεοτόκου, εορτάζεται και πανηγυρίζεται από όλους τους Χριστιανούς απανταχού της γης, με χαρά, αγαλλίαση, ευγνωμοσύνη, παραδοσιακούς χορούς και γλέντια.
Μα πως;
Αφού πέθανε.
Δεν πέθανε;
Γιατί χαιρόμαστε;
Απολυτίκιο Εορτής:
Μετάφραση:
Θεοτόκε, όταν γέννησες το Χριστό παρέμεινες Παρθένος και όταν κοιμήθηκες (έφυγες από τη γη αυτή) δεν εγκατέλειψες τον κόσμο. Μεταφέρθηκες κοντά στη ζωή, εσύ που ήσουν η Μητέρα της ζωής. Με τις δικές σου μεσιτείες ας λυτρωθούν οι ψυχές μας από το θάνατο.
Πώς να μην πανηγυρίσουμε;
Μετέστης προς την ζωήν, Μήτηρ υπάρχουσα της ζωής…
Η Κοίμηση της Θεοτόκου δεν είναι ένα πένθιμο γεγονός για τον λαό, επειδή η Παναγία «μετέστη προς την ζωήν».
«Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι, ἐν σοι Παρθένε ἄχραντε· παρθενεύει γαρ τόκος, και ζωην προμνηστεύεται θάνατος» (ειρμός της εορτής).
Αυτή που γέννησε τη ζωή, έχει μεταβεί στη ζωή.
Έτσι ο θάνατός της ονομάζεται «αθάνατος Κοίμησις».
Πώς να μην χαρούμε;
Πώς να μην αγαλλιάση η ψυχή μας;
Πώς να μην πλημμυρίσει η καρδιά μας από συναισθήματα ευφρόσυνα;
Με θέρμη σε παρακαλούμε Αειπάρθενε Μαρία, μεσίτευε προς τον Υιό Σου και Θεό μας, ίνα σώσει το κόσμο!
Χρόνια πολλά!
Επιμέλεια: Πατήρ Στέφανος Κωστόπουλος